معنی زبانه گشادن - جستجوی لغت در جدول جو

زبانه گشادن(کَ / کِ کَ دَ)

لغت نامه دهخدا

زبان گشادن

زبان باز کردن، لب به سخن گشودن، آغاز گفتار کردن

فرهنگ فارسی عمید

زبانه کشیدن

شعله کشیدن آتش، زبانه زدن

فرهنگ فارسی عمید

زبان گشادن

(کَ دَ)

لب به سخن باز کردن. سخن گفتن، آغاز گفتار کردن کودک. زبان باز کردن.
- زبان بر کسی گشادن، درباره او غیبگویی کردن. غیبت او را کردن:
جهاندار نپسندد این بد ز من
گشایند بر من زبان انجمن.
فردوسی.
رجوع به زبان شود

لغت نامه دهخدا

زبان بگشادن

(زَ دَ)

زبان بگشودن. زبان برگشادن. سخن گفتن. آغاز سخن کردن: و عالم بدین تهنیت زبان بگشاد. (سند بادنامه ص 14)

لغت نامه دهخدا

زبانه کشیدن

(گَ تَ)

زبانه کشیدن آتش، احتدام. اشتعال. تلسﱡن. مشتعل بودن. ملتهب شدن. رجوع به زبانه زدن. زبانه کش و زبانه کشان شود

لغت نامه دهخدا

زبانه کشان

(زَ نَ / نِ کَ / کِ)

در حال اشتعال. رجوع به زبانه زنان شود